به گزارش سینماپرس، پنل تخصصی فیلم سینمایی «اتاق تاریک» در روز پایانی جشنواره با حضور میترا حکیم شوشتری فوق تخصص روانشناسی کودک، سید علی آذین متخصص پزشکی اجتماعی آزیتا محمد کریمی، ساعد سهیلی بازیگر و روح الله حجازی کارگردان فیلم در سالن یک پردیس چارسو برگزار شد.

روح الله حجازی در ابتدای جلسه با بیان اینکه این فیلم پنجمین تجربه فیلم سازی من است، گفت: زمانی که ساخت اتاق تاریک را آغاز کردم تصمیم گرفتم مانند دیگر فیلم‌هایم به ویژه زندگی خصوصی آقا و خانم میم به سراغ وجوه پنهانی و روانی اتفاقات بروم و تنها به آنچه در ظاهر و عیان اتفاق می‌افتد اکتفا نکنم.

او ادامه داد: زمانی که می‌خواستم برای ساخت این فیلم مجوز بگیرم برخی از دوستان به من گفتند تلاش نکن! این موضوعات جزو مگوی سینمای ایران است و تلاش بیهوده‌ای است اما با تلاش‌های فراوان، سرانجام پروانه ساخت اتاق تاریک گرفته شد.

محمد کریمی که به عنوان مشاور در این فیلم همکاری داشته است، درباره چگونگی همکاری خود با عوامل اتاق تاریک توضیح داد: مشارکت ما پس از ساخت فیلم صورت گرفت، چرا که ما در موسسه ای در جهت جلوگیری از کودک آزاری فعالیت می‌کنیم بنابراین برای پخش فیلم و در دسترس والدین قرار گرفتن اتاق تاریک تلاش کردیم تا فضایی مناسب همراه با کمپینی به وجود بیاید تا چنین فیلمی به اندازه کافی دیده شود.

پس از او آذین با تقدیر از واقع‌گرایی و علمی بودن اتاق تاریک، اظهار کرد: در اغلب فیلم‌هایی که می‌یینیم پیش می‌آید که با خود بگویم در این نقطه باید از مشاوره استفاده می‌کرد یا در جهان واقعی چنین اتفاقی به صورت معمول اتفاق نمی‌افتد، اما دراین فیلم بیش یک یا دو نقطه نمی‌توان پیدا کرد که به لحاظ محتوایی دچار مشکل باشند.

او افزود: به نظر می‌رسد این فیلم بسیار حساب شده، ساخته شده باشد، مسئله‌ای که وجود دارد چرایی مقاومت‌ها برای ساخت محتواهایی در حوزه کودک آزاری است.

به گفته آذین مهمترین مسئله در این باره نبود فهم مشترک از یک روند است. او افزود: گاهی ما زبان هم را نمی‌فهمیم از زمانی که بحث اموزش و تعلیم جنسی کودک و نوجوان پیش آمد به دلیل تعریف غلط عده‌ای باعث شد تا این مقاومت‌ها پیش بیاید.

او ادامه داد: سال گذشته با پیش آمدن حواشی سند ۲۰۳۰ و انتخابات به مقاومت ها دامن زده شد، به همین دلیل مستندهایی برای آموزش در ۲۳ قسمت ساخته شد که در سامانه آپارات قرار گرفت که در بخش نظرات آن هم هیچکس نتوانست ایراد علمی و محتوایی از آنچه که پخش شد بگیرد.

آذین ادامه داد: شکستن این تابو سخن گفتن درباره خود مراقبتی و در کل گفت و گوی صریح و صمیمی والدین با فرزندان تابویی بود که حتما باید شکسته می‌شد و به نظر می رسد در نهایت همان گروه های مخالف بعد از دیدن این آموزش‌ها متوجه تفاوت میان آموزش روابط زناشویی با آموزش خود مراقبتی شدند.

همچنین حکیم شوشتری به نمایش ارتباط همسر در این فیلم و بحث والدگری اشاره کرد و گفت: اینکه به سادگی این مطلب مطرح نمی شود و خانواده ها برآن سرپوش می گذارند را می تواند به نوعی مربوط به فرهنگ شرقی و ناخودآگاه ما دانست، حتی در بسیاری از موارد میبینیم که یک پدر آموزش دیده شهری هم نمی تواند ارتباط مناسبی با فرزند نوجوانش برقرار کند و بار این ارتباطات به دوش مادر می‌افتد.

در نهایت حجازی چنین رفتار هایی را نتیجه دور بودن پدران از زمینه های زیستی و بلوغ فرزندان دانست و گفت: به ما آموزش داده است تا در این موارد حرفی نزنیم و ترسی درباره مواجهه با آن در ذات اغلب ما وجود دارد.

او همچنین درباره چگونگی تحقیق برای فیلم اتاق تاریک گفت: من عادت دارم برای کارهایم تحقیق و مطالعه کنم، بسیار کتاب بخوانم و به سراغ مشاوران روم اما در نهایت مهمترین نکته ای که تلاش کردم در فیلم به نمایش در آید آزاری است که مادر و پدر ممکن است به فرزند خود برسانند.

حجازی در پایان گفت: آنچه در نهایت اسباب تعجب را برای من فراهم کرد تمجید های فراروان از اتاق تاریک در نهایت دیده نشدن در جشنواره فجر بود.